2. Weerstandsvermogen en risicobeheersing

Wetenschappelijke of algemeen geldende normen voor de gewenste omvang van het weerstandsvermogen zijn er niet. Uitgangspunt is dat de omvang van het weerstandsvermogen in verhouding moet staan tot de risico’s die de gemeente loopt. Iedere organisatie zal aan de gewenste omvang op haar eigen wijze, gelet op haar eigen situatie, invulling moeten geven.

Bij het kwantificeren van risico’s wordt aangesloten bij de kans dat zich een risico voordoet en de financiële schade die daaruit kan voortvloeien. Bij elk risico is door de risicobeheerders aangegeven hoe groot de kans is dat zich een risico voordoet. De inschatting van een risico kan bijvoorbeeld gebaseerd zijn op ervaringsgegevens.

In de praktijk worden vijf risicoklassen gehanteerd. De indeling is gebaseerd op het aantal keren dat een risico zich in/over de jaren kan voordoen. Aan elke klasse is een percentage gehangen dat vermenigvuldigd wordt met het financiële gevolg. Ook deze zijn ingedeeld in (vijf) klassen. Die loopt op van € 25.000 - € 50.000 tot groter dan € 750.000.

In het volgende onderdeel is een integraal overzicht opgenomen van alle risico’s ingedeeld naar kans x gevolg. Vervolgens worden de risico’s nader uitgewerkt.

Alle risico’s zijn ingedeeld naar kans x gevolg. Op basis van deze benadering is het minimaal benodigde bedrag van het weerstandsvermogen € 2.685.000. Bij het instellen van de bestemmingsreserve Middenveld is bepaald dat de hoogte van deze reserve (€ 1.500.000) in mindering gebracht wordt op het weerstandsvermogen. Het maximale beslag op het weerstandsvermogen bedraagt daarom € 4.990.000.

Hierna volgt een overzicht van de wijze waarop de maximale risico’s zijn afgedekt door de reserves: